Σήμερα στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συζητήσαμε για τα δικαιώματα των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες. Είναι γεγονός ότι τα παιδιά αυτά αποτελούν το 11% του συνόλου των παιδιών που φοιτούν στη Δημοτική εκπαίδευση και το 24% στη Μέση εκπαίδευση.
Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες δεν τυγχάνουν ισότιμης μεταχείρισης καθότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν λειτουργεί ισότιμα σε κάθε παιδί ανάλογα με τις ανάγκες του. Έχουν γίνει σημαντικά διαβήματα βελτίωσης εντούτοις αυτά γίνονται με πολύ αργούς ρυθμούς, γεγονός το οποίο λειτουργεί εις βάρος της προόδου των παιδιών.
Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες θυματοποιούνται στον βωμό της γραφειοκρατίας, της πολυπλοκότητας των μηχανισμών των πυροσβεστικών λύσεων που δίνονται καθώς και των αναχρονιστικών συστημάτων. Απόδειξη των προαναφερθέντων είναι το γεγονός ότι κάθε εκπαιδευτικός ψυχολόγος έχει υπό την ευθύνη του 2.700 παιδιά. Τα αποτελέσματα στα ίδια τα παιδιά είναι καταστροφικά τόσο στην ψυχολογία τους όσο και στην πρόοδο και ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία και στο τέλος πολλά από αυτά καταλήγουν στην παραβατικότητα.
Είναι καιρός να αναλάβει ο καθένας από εμάς τις ευθύνες που του αναλογούν γιατί πρόκειται για παιδιά, τους αυριανούς μας πολίτες.
1.3.2022
